Türkiye’deki Suriyeli mültecilerin geleceği ve yasal statüleri konusunda süregelen bir kararsızlık bulunmakta olup, geri dönüşlerine ilişkin tahminler her geçen gün zayıflamaya devam ediyor. Bu çalışma, Türkiye’de en yüksek Suriyeli nüfusuna ev sahipliği yapan İstanbul’un Küçükçekmece ilçesinde yaşayan Suriyeli mültecilerin sosyal, kültürel ve ekonomik entegrasyonunu ele almaktadır. Elde edilen verilere göre, Suriyeli mülteciler ile Türkler arasındaki tarihi, coğrafi ve kültürel bağlar Suriyeli mültecilerin kültürel ve ekonomik entegrasyonunu sağlarken, Suriyeli mülteciler ile Türkler arasındaki sosyal mesafe ve mültecilerin yabancılaşması, sosyal bütünleşmeleri için Türkiye’nin önünde engel teşkil etmektedir. Bu durum etkileşimsiz entegrasyon olarak kavramsallaştırılmakta ve olası sonuçları tartışılmaktadır. Küçükçekmece, İstanbul’da en fazla Suriyeli mülteciye ev sahipliği yapan ilçelerden biridir. Sosyal, kültürel ve ekonomik entegrasyonun teorik çerçevesinden hareketle elde edilen verilerin, söylem ile gerçeklik arasındaki bu u urumu ortaya çıkarması, krizin 9. yılında Suriyeli mültecilerin “misafirperverliği” ve “uyum”u nasıl deneyimlediğini göstermesi ile Suriyeli mültecilerin son durumlarının ayrıntılı bir resmini çekerek Türkiye’deki entegrasyonuna ilişkin araştırmalara katkıda bulunması beklenmektedir.
